Onze insteek is vrij simpel: 'Kom binnen. Zet u. Oe ist?'

Juli 2021

T’hus of thuis. Het is een naam die vertrouwen, veiligheid, warmte en gezelligheid oproept. Een ideale naam voor het nieuwe inloophuis in Waregem dat gedragen wordt door een team van vrijwilligers met ervaringskennis.

“Een inloophuis is een laagdrempelige ontmoetingsplaats voor mensen met een psychische kwetsbaarheid”, vertelt Kelly Vercaigne, medewerkster van T’hus. “De kracht van deze plek zit in het feit dat mensen zich niet moeten aanmelden, geen intakeprocedure hoeven doorlopen of een doorverwijzing op zak moeten hebben.”

“De deur staat open voor iedereen die op dat moment iets van ondersteuning kan gebruiken. Dat kan een babbel zijn, maar ook een wandeling of deelname aan een van de groepsactiviteiten”, vullen Timby Vansuyt en Wendy Mories aan, beiden vrijwilliger in het inloophuis. “Dat is net het fijne aan deze plek. Alles kan en niets moet. Er zijn geen behandelplannen, diagnoses, inclusiecriteria of exclusiecriteria. Onze insteek is vrij simpel: ‘Kom binnen. Zet u. Oe ist?’”

Wanneer ik bij jullie binnenloop in Waregem, wat zou ik dan te zien krijgen?

Kelly: “Het eerste wat je opvalt is de geur van koffie of thee. In tijden zonder strikte coronamaatregelen wordt die ’s middags vervangen door de geur van verse soep en een warme maaltijd. Er hangt een huiselijke sfeer. De tafeltjes zijn goed gevuld en er ontstaan losse babbels die overgaan in wat diepere gesprekken. Mensen komen met hun verhaal en die verhalen vinden hier een luisterend oor. Je ziet een kleine groep naar de vergaderzaal trekken om in een herstelwerkgroep aan de slag te gaan. Het inloophuis lijkt vooral op een gezellige living waar mensen een gezelschapsspel spelen of een potje kaarten. Tussen dat alles door dartelt onze hond, Martha, die om een koekje komt bedelen.”

“Wij proberen vooral te luisteren naar iemands verhaal zonder te oordelen. De grootste kracht zit in het feit dat we allemaal lotgenoten zijn, daardoor kan je erkenning en herkenning bieden aan de gasten. Daar zit de grote meerwaarde”

Hoe onthalen jullie mensen die voor het eerst bij jullie op de stoep staan?

Timby: “Er zijn altijd twee vrijwilligers aanwezig in T’hus. Wanneer er iemand voor het eerst hier binnenkomt, neemt een van de vrijwilligers de tijd om kennis te maken. We verwelkomen die persoon, bieden een tasje koffie of thee aan en knopen een gesprekje aan. Hoe is het met jou? Heb je wat extra uitleg nodig over onze werking?”

Wendy: “Dat gesprekje hoeft trouwens niet altijd over kwetsbaarheid te gaan. Er zijn ook mensen die binnenwandelen zonder de nood om hun verhaal te doen. Losse babbels kunnen ook deugd doen. Het moet niet altijd zwaar beladen zijn. Als vrijwilliger voel je wel aan of er ruimte is om al dan niet over iemands verhaal te praten. We gaan dat er nooit uitsleuren.”

Jullie werken in T’hus heel bewust met een team vrijwillige ervaringsdeskundigen. Hoe verloopt dat?

Kelly: ”Het zijn allemaal mensen met een kwetsbaarheid die al vrij ver in hun herstel staan, maar toch moeten we hier zorgzaam mee omgaan. Wanneer de vrijwilligers zich goed voelen in het team en voldoende draagkracht hebben, dan kunnen ze de gasten, of de aanlopers, mee ondersteunen. Op dit moment staan er twaalf vrijwilligers onder AMA, een contract voor arbeidsmatige activiteiten. Zij stapten effectief mee in de werking. Acht andere mensen zijn geïnteresseerd om mee te werken, maar zijn zelf nog zoekende. Ze geven aan dat ze nog niet over voldoende draagkracht beschikken om met het verhaal van iemand anders aan de slag te kunnen. Op dit moment ondersteunen zij de werking door bijvoorbeeld klusjes op te knappen of boodschappen te doen.”

“Dit inloophuis kan niet draaien zoals het nu draait zonder deze ploeg.” Kelly Vercaigne, Wendy Mories, Timby Vansuyt”

Wendy en Timby, waarom kozen jullie ervoor om je hier als ervaringsdeskundige te engageren?

Timby: ”Hiervoor was ik vrijwilliger in de Heerlijkheid van Heule. Daar werkte ik met jongeren en voelde ik me echt nuttig. Het liet me beseffen dat dit mijn traject kan zijn. Uit ervaring weet ik dat het goed is om omringd te zijn door lotgenoten. Mensen die echt weten wat jij op dat moment doormaakt. Ik kan luisteren, echt en oprecht luisteren, zonder onmiddellijk een antwoord of oplossing klaar te hebben. Die kracht wil ik graag inzetten om andere mensen te ondersteunen, want daar had ik tijdens mijn eigen traject zelf veel nood aan. De volgende stap is de opleiding tot ervaringswerker die ik in september start. In T’hus wil ik op termijn ook graag inzetten op samen bewegen en een gezonde levensstijl. Bijvoorbeeld door een start to run-groepje op te richten. Activiteiten die inzetten op verbinding en je thuisvoelen vind ik heel belangrijk. Dat kan door pakweg een potje Kubb te spelen, maar vooral een ongedwongen en spontane sfeer is daarin onmisbaar.”

Wendy: “Voor mij is dit plan opgeborreld tijdens mijn traject in De MaRe, een revalidatiecentrum in Kortrijk. Daar werd heel snel duidelijk dat mijn vorige job niet meer haalbaar was, maar ik voelde ook dat ik iets wou doen om lotgenoten te ondersteunen. In De MaRe leerde ik Kelly en de opleiding tot ervaringswerker kennen. Mijn engagement in T’hus is zo een hele mooie opstap. In de toekomst wil ik graag Rap op Stap promoten. Dat is een laagdrempelig reisbemiddelingskantoor voor mensen met een beperkt budget. Ik heb daar als mama met jonge kinderen heel erg veel aan gehad. Daarnaast wil ik de gasten helpen om de tarieven van de verschillende nutsvoorzieningen zoals gas, water, elektriciteit en telefonie te vergelijken en nagaan of er een mogelijkheid is om te besparen. Ik kwam mezelf al een aantal maal tegen sinds de start van het inloophuis. Er zijn zaken die je triggeren, maar dat mag en het hoort erbij. Het is een heel veilige omgeving om in te werken als vrijwilliger.”

Waar zit het verschil tussen een team dat voornamelijk bestaat uit vrijwillige ervaringsdeskundigen en een team professionele zorgverleners?

Kelly: “Voor mij is er geen verschil. De vrijwilligers zijn voor mij volwaardige collega’s. Dit inloophuis kan niet draaien zoals het nu draait zonder deze ploeg. Neem nu de opstart: dit pand was drie weken nadat we de sleutel kregen al schilderklaar en kon meteen de deuren openen, vooral dankzij de inzet van de vrijwilligers. Je voelt het enthousiasme, de gedrevenheid en de ambitie. Wat we nu hebben, is een antwoord op een nood die leeft in de maatschappij. Dat kan goed werken, daarvan zijn we allemaal samen overtuigd. De drempel kan iets lager zijn voor een gast wanneer hij onthaald wordt door een vrijwilliger, iemand die in wezen een lotgenoot is. Wij bieden in het inloophuis geen advies of oplossingen. Wij hebben geen behandelplan of methodieken in ons hoofd. Dat is hier niet aan de orde. De vrijwilligers moeten uiteraard in staat zijn om iemand gepast door te verwijzen, maar hier proberen wij vooral oordeelloos te luisteren naar het verhaal van iemand. De grootste kracht zit in het feit dat we allemaal lotgenoten zijn. Daardoor kan je erkenning en herkenning bieden aan de gasten. Daar zit de grote meerwaarde.”

Waar willen jullie volgend jaar staan met T’hus?

Kelly: “Dan hoop ik dat onze vrijwilligerswerking nog steeds goed draait en dat we fijne, boeiende activiteiten kunnen organiseren. We zijn nog steeds aan het zoeken hoe we dit inloophuis nog kunnen verbeteren, want onze ambitie ligt hoog. Als ik verder mag dromen, dan hoop ik dat T’hus binnen pakweg tien jaar kan rekenen op een grote groep vrijwilligers die zich van betekenis voelen in dit inloophuis. Dan is T’hus een vaste waarde in de regio en moeten we op zoek naar een nieuwe locatie omdat het huis hier uit zijn voegen barst.”

TEKST: KIM MARLIER • BEELD: SOPHIE NUYTTEN

Meer info op www.inloophuisthus.be en thus@debolsterwaregem.be

T’hus werd opgericht vanuit Groep Zorg Heilige Familie vzw-De Bolster, in samenwerking met Stad Waregem en OLV van Lourdes Ziekenhuis Waregem.

Bron: https://zorgwijzermagazine.be/ggz/onze-insteek-is-vrij-simpel-kom-binnen-zet-u-oe-ist/